κρυπτικός

-ή, -ό (Α κρυπτικός -ή, -όν) [κρυπτός]

νεοελλ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στις κρύπτες τών χριστιανών

2. ιατρ. αυτός που αναφέρεται στις κρύπτες ενός οργάνου («κρυπτική αμυγδαλίτιδα»)

3. φρ. βιολ. «κρυπτικός χρωματισμός» — χρωματισμός που χρησιμεύει σε διάφορα ζώα για την απόκρυψή τους ή για την παραπλάνηση τών εχθρών τους

4. (το αρσ. πληθ. ως κύριο ον) οι Κρυπτικοί

λουθηρανική αίρεση κατά τον 17ο αιώνα

αρχ.

κρυπτήριος. Επιρρ. κρυπτικώς (Α)

με κρυπτικό τρόπο.